Բացահայտեք 43 միլիոն գրքերի և 98 միլիոն հոդվածների խորքային իմաստությունը։ Սա պարզապես տվյալներ չեն. դա կուտակված իմաստության, հետաքրքրասիրության և սերունդների խորաթափանցության արդյունք է։ Կարդացեք ազատորեն, խորը մտածեք և միացեք մեզ՝ կառուցելու ավելի հասկացող և լուսավորված ապագա, մեկ էջ առ մեկ։
📚 Ամբողջական տվյալների բազա
🧬 Գիտական հոդվածներ
New Dictionary of the Armenian Language
Gabriel Avedikian, Mogherditsch Avkerian, Khatchadro Surmelian
Be Careful: the scan quality is bad which may be not readable!!! Please consider this before download.New Dictionary of the Armenian Language (Gorgias Historical Dictionaries) (Armenian Edition)Considered to be the most complete dictionary of Old Armenian (also known as Classical Armenian or Grabar, this historic dictionary is essential to the study of this language. Written by three members of the Mekhitarist Order, this project represented the first major attempt to document Old Armenian in any comprehensive way. This two-volume reference work is presented in the Classical Armenian alphabet with definitions given in Latin. Still debated among linguists, the origins of Armenian remain obscure. Its pedigree in the family tree of languages is not a matter of consensus, although linguists generally agree that it represents an independent branch of its parental language group. The language of this dictionary represents the earliest known form of Armenian, making its value for the history of the language evident. As many ancient documents from Greek, Persian, Hebrew, Syriac, and Latin sources only survive in Armenian translation, the study of this tongue becomes especially important. This historical dictionary is a key to a noteworthy, yet frequently overlooked classical language.About the AuthorGabriel Avedikian (1784-1834), Khachadur Surmelian (1750-1827), and Mgrdich Avkerian (1762-1854) were Mekhitarist Fathers, sometimes referred to as the three Vartabeds. They are noted...
Армянский букварь (Այբբենարան)
Ашот Тер-Григорян, Աշոտ Տեր-Գրիգորյան
Вашему вниманию представляется букварь, который использовали большинство школьников 80-ых годов в Армении. Как и большинство букварей все начинается с простых букв с картинками, которые постепенно переходят в слоги, слова, предложения и несложные тексты. Связанные темы: Самоучитель армянского языка.
Հայաստանի ողնաշարավոր կենդանիների անվանումների լատիներեն – հայերեն – ռուսերեն – անգլերեն բառարան = Латино – армяно – русско – английский словарь названий позвоночных животных Армении
Հայրապետյան Տ. Ա., Ասլանյան Ա. Վ., Պապով Գ. Յ., Ղազարյան Ա. Ս.
Ձեռնարկում ընդգրկված են ՀՀ–ում հանդիպող ողնաշարավոր կենդանիների լատիներեն, հայերեն, անգլերեն եւ ռուսերեն անվանումները։ Այն իրենից ներկայաց- նում է ողնաշարավոր կենդանիների քառալեզու բառարան։ Բառարանը չի հանդի- սանում կարգաբանական հետազոտություն եւ միտված չէ լուծելու ողնաշարա- վորների տվյալ խմբում առկա կարգաբանական հիմնախնդիրները։ Ձեռնարկում օգ- տագործված են հրատարակման պահին միջազգային գիտական եւ բնապահպանա- կան կազմակերպությունների կողմից առավել ընդունված գիտական (լատիներեն) անվանումները։ Ձեռնարկը նախատեսված է կենսաբանական ուղղվածության ուսումնական հաստատությունների ուսանողների, գիտաշխատողների, բնապահպանական կազ- մակերպությունների աշխատակիցների, ինչպես նաեւ գիտահանրամատչելի հոդ- վածներ եւ հեռուստահաղորդումներ պատրաստող լրագրողների համար։ Բառա- րանը կարող է օգտակար լինել նաեւ տուրիստների, տուրիստական խմբերի ուղեկ- ցողների եւ լայն հասարակության համար։
Ալգորիթմական հանրահաշիվ
Ալգորիթմական (կոմպյուտերային) հանրահաշիվը մաթեմատիկայի արդի ճյուղ է, որն ըն- կած է ժամանակակից հանրահաշվի եւ ինֆորմատիկայի հատման տիրույթում: Գիրքը ներ- կայացնում է առարկայի այնպիսի շարադրանք, որտեղ ալգորիթմների կառուցումը հեն- վում է հանրահաշվական խիստ հիմնավորման վրա: Շարադրանքը ներառում է էվկլիդյան եւ ֆակտորիալ օղակները, օղակների վրա թվային գնահատականները, դաշտերի ընդլայ- նումները, մնացքների մասին թեորեմը, վերջավոր դաշտերի վրա տրված տարածություն- ները, բազմանդամի ֆակտորիզացիան ներառյալ Բեռլեկեմպի եւ Ցեսենհաուզի ալգորիթմ- ները, նյոտերյան օղակները եւ մոնոմիալ իդեալները, Գրյոբների բազաները եւ Բուխբերգե- րի ալգորիթմը, արտաքսման իդեալնեը եւ ոչ գծային հավասարումների համակարգերի լուծումը: Գիրքը նախատեսված է բուհերի ուսանողների, ասպիրանտների, ինչպես նաեւ ալ- գորիթմական հանրահաշվով, օղակների տեսությամբ եւ հանրահաշվի ալգորիթմական կի- րառություններով բոլոր զբաղվողների համար:
Բուսանունների հայերեն, լատիներեն, ռուսերեն բառարան
lgrsnf/gulyan2013_slov_arm_lat_russk_nazv_rast.pdf
ԱՍՏՈՒԱԾԱՇՈՒՆՉ ՄԱՏԵԱՆ ՀԻՆ ԵՒ ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆԱՑ Classical Armenian Bible: The Zohrab Bible
Originally Published By Dr H. Zohrabian Of The Mechitarist Congregation In 1805, Venice, Known As The Zohrab Bible And Used In Bhs And Na27. The Text Is Divided According To The Ancient Armenian Chapters. Hexaplaric Signs And Eusebian Canons Are Printed As Well As A Massive Apparatus Of Textual Variants From The Ancient Armenian Mss And Early Editions. Dr Claude E. Cox Wrote To The Editor (mr T. Aivazian): You Have Rendered A Great Service To Biblical And Armenian Biblical Scholarship With This Beautiful Piece Of Work. It Will Make Zohrapian's Work More Accessible Because Of The Simplifications You Have Introduced (e.g., Spelling Out Abbreviations), The Very Clear Typeface, The Accuracy With Which You Have Worked, And The Inexpensive Price. Congratulations On A Job Well Done. You Have Given Zohrapian A Longer Life. I Cannot See A Time When His Work Will Not Be Useful, Simply Because His Edition Is A Faithful Reproduction Of An Actual Manuscript. You Have Ensured That It Will Always Be Available.
Fables And Fairy Tales By Ghazaros Aghayan (language: Armenian)
Ghazaros Aghayan was a beloved Armenian writer, educator, folklorist, historian, linguist and public figure. Aghayan was born in Bolnis-Khachen, an Armenian village in Georgia. Throughout his life he pursued many careers and professions. He was a vagabond, a troubadour, a hunter, a factory worker and a farm labourer before he joined fellow writer Mikael Nalbandian in the Armenian cultural and intellectual revival of the 19th century. He died in Tiflis at the age of 71. He is the maternal grandfather of Anatoliy Eiramdzhan and the father-in-law of the renowned painter Martiros Saryan.
Հեքիաթներ
Բոլոր կերպարների «միջուկը» (կամ սաղմերը) Թումանյանը գտել ու քաղել է հայ եւ միջազգային ժողովրդական բանահյուսությունից։ Բայց նա կարողացել է բաց ահայտել եւ ընդգծել նրանց համամարդկային եւ հավերժական բովանդակությունը, դարձնել բնավորության որեւէ գծի ամբողջական եւ տպավորիչ խորհրդանիշ-ընդհանրացումներ։ Հատկանշական է, որ շատ դեպքերում Թումանյանը հարկ չի համարում այդ կերպարներին որոշակի անուններ տալ, այլ կոչում է պարզապես՝ տերը, ծաոան, խելոքը, հիմարը, մարդը, կնիկը եւ այլն։ Դրանով, անշուշտ, ավելի է ընդգծվում կերպարի համընդհանուր բնույթը։ Եվ ապա նշված հերոսները հանդես են գալիս ու գործում են հեքիաթին հատուկ պայմանական, չափազանցված, երբեմն նույնիսկ ֆանտաստիկ հանգամանքների մեջ, բայց դա ամենեւին չի զրկում նրանց կենսական հավաստիությունից եւ ռեալիստական ուժից։ Այդ կերպարներն ազգային միջավայրի եւ ժամանակի կոնկրետ հատկանիշներով օժտված չեն, բայց այգդ «թերությունը» դաոնում է նրանց հավերժական գոյատեւման, ժամանակի ընթացքում իրենց նշանակության նորանոր կողմերի բացահայտման հիմք։
Մեծապատիվ մուրացկաններ
Հակոբ Պարոնյանի «Մեծապատիվ մուրացկաններ» վեպը (1887 թ.) հայ գեղարվեստական արձակի դասական երկերից է։ Դեպքերի հանգուցակետում Աբիսողոմ աղան է՝ ամուսնանալու նպատակով Տրապիզոնից Կոստանդնուպոլիս եկած մի մեծահարուստ, որը զուրկ է հոգեկան ու մտավոր հետաքրքրություններից, անտարբեր՝ ազգի եւ մարդկության ճակատագրի հանդեպ. նրան հետաքրքրում են միայն իր կենսաբանական պետքերը։ Եվ այս սահմանափակ անձնավորությանը սպասարկելու են գալիս «մեծապատիվ մուրացկանները»՝ կյանքի սոցիալ-հասարակական պայմանների բերումով իրենց անհատականությունը կորցրած ու հոգեպես սնանկ, գումար վաստակելու համար ամեն ինչի ընդունակ հայ «մտավորականության» ներկայացուցիչները՝ թերթի խմբագիրը, քահանան, բանաստեղծը, լուսանկարիչը, բժիշկը, ուսուցիչը, փաստաբանը, դերասանը։ Վեպի առերեւույթ կենցաղային երգիծանքը հասարակական շատ ավելի ընդգրկուն խնդիրներ է արծարծում, հանձինս Աբիսողոմ աղայի եւ մյուս հերոսների՝ Պարոնյանը ներկայացնում է իրականության համապատկերը՝ մասնավոր անձերի ճակատագրում վեր հանելով հայության հիվանդագին կացությունը Թուրքիայի տիրապետության տակ։
Անմեղ զրույցներ
Մուրացանն իր «Անմեղ զրույցներ» պատմվածքների շարքի միջոցով ցույց է տալիս ժամանակի հայ հասարակության մտավոր ու ֆիզիկական ստրկացված վիճակը, նուրբ հումորի միջոցով ծաղրում իրենց թղթակից համարող «մտավորականներին» , ի ցույց դնում հայ հոգեւորականության որոշակի խավերի կեղծավորությունն ու գյուղական էլիտայի տգետ հնազանդությունը: Միաժամանակ նա ի դեմս «Թե ինչու իմ ստորագրությունը չընդունեցին» պատմվածքի հերոսի միջոցով ցույց է տալիս երիտասարդ մտքի մաքրությունն ու ազնվությունը: Ժամկոչ Պետրոսի կերպարով Մուրացանը ներկայացնում է գյուղացու բնորոշ մի տիպար, որն ամեն ինչ տեսնում է, ականջալուր եւ ականատես է, սակայն սեփական կարիքի բավարարմամբ նախընտրում է լռել ու հարմարվել տիրող պայմաններին: «Հատուկ թղթակիցը» պատմվածքն աչքի է ընկնում հերոսի ծաղրով, մի քաղքենի, ով իրեն առաջադեմ է համարոմ , մինչդեռ չունի անգամ սեփական կարծիք: Առաջին դեմքով ներկայացվող պատմվածքները այնքան խոսուն ու դիպուկ են, որ թվում է՝ ընթերցողն ապրում է նույն ժամանակահատվածում, ու մշտապես առնչվում է կերպարների հետ: